Ατενίζοντας έναν ουρανό που θυμίζει κάτι από αλησμόνητες πατρίδες, κάτι από μελαγχολία φθινοπωρινή, κάτι από γεύση απογευματινού… έναν ήλιο που είναι έτοιμος να βουτήξει στην θάλασσα… κάθομαι και απλά βυθίζομαι σ’ αυτόν τον υπέροχο, ατέρμονο ουρανού και ονειρεύομαι… ονειρεύομαι και ταξιδεύω… περιμένοντας την επόμενη αίσθηση, τον επόμενο ήχο, το επόμενο χάδι από το αεράκι του καλοκαιριού που μόλις ξεπρόβαλε… πόσο όμορφα είναι τελικά όλα πάνω σ’ αυτόν τον κόσμο… τόσο αρμονικά πλασμένα…! Θεέ μου σ’  ευχαριστώ για μια ακόμα όμορφη άνοιξη που χάρισες απλόχερα στη ζωή μου…!!

Τις καλύτερες ευχές μου για το καλοκαίρι που ήδη μας ξημέρωσε!!