Οι πρώτες αχτίδες του ήλιου ξεπρόβαλαν τόσο ανάλαφρα σήμερα... τουλάχιστον αυτήν την αίσθηση μου έδωσαν την στιγμή που χάιδεψαν το πρόσωπό μου καθώς τρύπωναν για να μου πουν την πρώτη καλημέρα της εβδομάδας! Άνοιξα τα μάτια και ένιωθα μια απέραντη ηρεμία... Θεέ μου σ' ευχαριστώ γι αυτό το υπέροχο ξύπνημα! Είχα τόσο καιρό να ξυπνήσω νιώθοντας ξεκούραστη και ευδιάθετη! Γύρισα το βλέμμα στο μικρό ρολόι και ήταν ακόμα 6:30... μια δροσερή αύρα έμπαινε απ' το παράθυρο με γεύση από ήλιο και γιασεμί... τι όμορφα που μυρίζει το γιασεμί το πρωί...! Έπιασα ένα βιβλίο και μεταφέρθηκα για λίγο σ' έναν άλλο κόσμο... πίσω στην ένδοξη εποχή του Βυζαντίου... περπάτησα στα καλντερίμια, στην αυλή του παλατιού μαζί τις δυναστείες των Κομνηνών και των Αγγέλων... μέχρι που μια μουσική με επανέφερε στο παρόν! Νότες μελωδικές, συσταλτικές, νότες ρομαντικές πλησίαζαν ολοένα και πιο πολύ προς το παράθυρό μου... ήταν ένα μικρό ακορντεόν που διέσχιζε το μικρό πλακόστρωτο στενό της γειτονιάς μου... βγήκα έξω, πήρα μια κούπα καφέ και το χάζευα... έκλεισα τα μάτια και αφέθηκα να με παρασύρει... ταξίδεψα σε μονοπάτια αιγαιοπελαγίτικων νησιών, με μοκαμβίλιες και μικρά σπιτάκια ντυμένα στο μπλε και τ' άσπρο... η θάλασσα λαμπύριζε στο φως του ήλιου και έμοιαζε να κρατά όλα τ' αστέρια του ουρανού στην αγκαλιά της... πόσο μ' αρέσει να ονειρεύομαι...  να αφήνομαι στην αγκαλιά των συνειρμών και να ταξιδεύω μακριά... σε θάλασσες αλίμενες και σοκάκια χαμένων Ατλαντίδων... ...η μουσική χανόταν στη στροφή μα είχε αφήσει μια γλυκιά αίσθηση στην ψυχή που δύσκολα έφευγε... όπως και κάθε τι που αγγίζει μια ψυχή... μια όμορφη μέρα ξεκίνησε...

Να έχετε μια υπέροχη μέρα φίλοι μου...!!!