"Έζησα χρόνια, διάβασα, ταξίδεψα
όμως ποτέ δεν έμαθα ποιος είμαι
τι είναι αυτός ο δρόμος και πού βγάζει.
ίσως τα μάτια μου να θάμπωσαν
ίχνη ζωής κρυσταλλωμένα στις σελίδες
κάτω απ' το φως όσα κοιτούσα
και δεν έβλεπα
εκείνοι που πολύ αγάπησα
ανίδεοι σαν κι εμένα.
έζησα χρόνια και δεν πήρα απάντηση
γι’ αυτό που αστράφτει μέσα μου
αυτό που μού ’δωσε πνοή και με σκοτώνει.
Έζησα χρόνια και δεν έμαθα."

(Tόλης Νικηφόρου, Έζησα χρόνια και δεν έμαθα,

Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο, 1999)