Και είναι εκείνα τα απογεύματα που λες… πως έφτασα ως εδώ; Πως γυρνάω πίσω; Τι κάνω τώρα; Και τότε καταλαβαίνεις πως δεν έχει γυρισμό… πως έτσι θα πορευτείς από δω και πέρα… ναι, ακριβώς έτσι! Χάνεσαι μέσα στις σκέψεις... γίνεσαι ένα μ΄ αυτές... έχεις πια εγκλωβιστεί! Τι συμβαίνει καρδιά μου; Μίλα μου... που είσαι; χάνομαι... Θέλω επιτέλους να βγω μέσα απ΄ αυτό το τούνελ... νιώθω να χάνω τον εαυτό μου... ΘΕΛΩ να μάθω τι μου συμβαίνει!! ΘΕΛΩ να βρω την άκρη! ΘΕΛΩ απεγνωσμένα να ελευθερωθώ απ΄ όλο αυτό!!
Έρχονται στιγμές που το μόνο που θέλεις είναι να κρυφτείς... να φύγεις απ΄ όλους και απ΄ όλα! Δεν μπορείς... Απ΄ την άλλη δεν είναι λύση αυτό! Αλλά έτσι νιώθεις! Παλεύεις να βρεις την άκρη! Να βάλεις τη ζωή σου σε μια τάξη! Καμιά φορά τα πράγματα δεν έρχονται έτσι όπως τα περίμενες... αλλά πρέπει να δεις κατάματα την πραγματικότητα και να ξεδιαλύνεις ό,τι σκιά έχει το τοπίο σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου