Κι αν τα μάτια σου δεν κλαίνε

έχουν τρόπο και μου λένε 

για τον πόνο που πονούν.

Μ' ένα βλέμμα λυπημένο

πρωινό συννεφιασμένο

για την άνοιξη ρωτούν.

Με κοιτάζουν μου μιλούν και απορούν

αχ τα μάτια σου,

για τον έρωτα που χάσαμε ρωτούν

αχ τα μάτια σου.

Μάτια παραπονεμένα

μάτια που 'σαστε για μένα

θάλασσες υπομονής.

Με κλωστούλες μεταξένιες

πλέκω τις κρυφές σας έννοιες

σε τραγούδι της ζωής.