Είναι αυτές οι στιγμές που αναρωτιέμαι πως γίνεται να λες ότι με ξέρεις αφού δεν με είδες ποτέ να κλαίω...; Αφού ποτέ δεν με κράτησες στην αγκαλιά σου την ώρα που ένιωθα να χάνομαι μέσα σ΄ αυτόν τον κόσμο... την ώρα που ένιωθα πνιγμένη απ' όλους κι απ' όλα...την ώρα που πετούσα από χαρά... πώς; αφού ποτέ σου δεν με είδες να χορεύω στη μέση του δρόμου...κάτω απ' τις σταγόνες της βροχής... αφού ποτέ σου δεν με είδες να γράφω στίχους στο λιμάνι... αφού ποτέ σου δεν άκουσες τον χτύπο της καρδιάς μου να σου λέει σ' αγαπώ...